Kel-keley, mohiliqo, husningga qurbon olam,
Xalqayi zulfi parishoningga qurbon olam,
Chashmi masti labi xandoningga qurbon olam,
Oftobi ruyi toboningga qurbon olam,
Qadi navrastayi larzoningga qurbon olam,
Man sana qurbon olam.

Ikki qoshing qalamu, ikki kozing chashamai nur,
Barq urib oyinadek siynayi sofing korinur,
Bu sani dardu firoqing mani jonimga huzur,
Yoq nazokat ichida sen kabi durdonayi dur,
Qaddi shamshodi xiromoningga qurbon olam,
Man sana qurbon olam.

Tishlaring gavharu har bir suxaning obi hayot,
Gunchadek ikki labingdin tokilur qandu novot,
Yozilur sahfayi devoningga yuz ming hasanot,
Gul yuzingdan manga bir bosa berib ayla zakot,
Man sani royi gulistoningga qurbon olam,
Man sana qurbon olam.

Qollaring panjayi xurshid, beling gunchamiyon,
Koylak ichra badaning sof erur obiravon,
Rahm qil, kel, mani ogushima ey, ofatijon...

Man sanga banda bolib, hatto guloming boloyin,
Barq urib qoshingda parvonasifat orgiloyin,
Manga zulm aylama, oshal yuzing koroyin,
Kulbayi hokingga siynamni qoyib jon beroyin,
Qaddi bastingga tasadduq bu Fuzuliy demakim,
Qaddi shamshodi xiromoningga qurbon olam,
Man sana qurbon olam,
Yor sana qurbon olam.